Հիմնական խնդիրների շարքում առանձնանում են երեքը: Առաջին` ՉԺՀ-ի կառավարությունը չի պատրաստվում հրաժարվել շուկայի խիստ վերահսկողությունից: Միաժամանակ` հարկադրված զսպվում է տնտեսական աճը, և պայքար է մղվում գնաճի դեմ` աշխատավարձերի բարձրացմանն ու ներքին շուկայի հագեցմանը զուգահեռ:
Մյուս կողմից` աշխատավարձերի բարձրացումը չինական գործարանները չի դարձնում ավելի մրցունակ: Չինացիներն ավելի մեծ հաճույքով գնում են Մալայզիայում արտադրված կիսաթև մայկաները, քան չինականները, քանի որ դրանք անհամեմատ էժան են: Չինաստանը պետք է անցում կատարի ապրանքների ավելի բարդ արտադրությանը: Դրա համար անհրաժեշտ է վերակառուցել կրթության համակարգը, որը ներկայում հիմնված է գիտական հետազոտությունների խորհրդային եղանակների վրա:
Երկրորդ` վերջին շրջանում Պեկինը «տարվել» է յուանը դոլարի օրինակով միջազգային արժույթ դարձնելու գաղափարով: Սա բացատրվում է Չինաստանի ցանկությամբ` դառնալու առևտրային կայսրություն, որն օգտագործում է սեփական արժույթն ապրանքների գնման և վաճառքի ժամանակ: Բացի այդ` ֆինանսական ճգնաժամի դեպքում ՉԺՀ-ին ավելի հեշտ և «էժան» կլինի այլ երկրներից պարտք վերցնելը: ԱՄՆ-ի փառքը նրան հանգիստ չի տալիս: Սակայն Չինաստանի իշխանությունները չեն կարող հասնել իրենց նպատակին, եթե տոկոսադրույքները շարունակեն մնալ ցածր մակարդակի վրա:
Ըստ Չինաստանի շինարարական բանկի նախագահ Գո Շուցինի` շատերը չեն վստահում բանկերին չափազանց ցածր տոկոսադրույքների պատճառով և սկսում են թանկ իրեր գնել, ինչպես նաև ոսկի և արծաթ: Չինացիներն անշարժ գույք են գնում ոչ թե այն պատճառով, որ բնակարանի կարիք ունեն. նրանք ներդրումների համար նոր աղբյուրներ են փնտրում:
Երրորդ` տնտեսական արգելակման քաղաքականության կիրառումը երկրի քաղաքացիների կողմից չի ընկալվում: Սա վկայում է այն մասին, որ կառավարությունը չի վստահում մարդկանց, ինչը փոխադարձ է:
Սոցիալական անհավասարությունը ևս դժգոհություն է առաջացնում չինացիների շրջանում:
Նրանք դժգոհ են այն հանգամանքից, որ բարձրաստիճան պաշտոնյաներն իրենց երեխաներին կրթության նպատակով ուղարկում են արտասահման: Իսկ Պեկինից 60 մղոն հեռավորության վրա գտնվող գյուղում կարելի է տեսնել մի քանի տասնյակ պարզ ֆերմերային տներ և մեկ եռահարկ առանձնատուն: Բոլորը գիտեն, որ այն կառուցել է Կոմունիստական կուսակցության քարտուղարներից մեկը: Ընդ որում` ակնհայտ է` ոչ սեփական աշխատավարձով:
Հիշեցնենք, որ Համաշխարհային բանկի տնտեսագետները ենթադրում են, որ Չինաստանը կարող է ԱՄՆ-ից խլել աշխարհի ամենախոշոր տնտեսության կարգավիճակը մինչև 2030-ին, հաղորդում է «Կապիտալը»:
Սա տեղի կունենա, եթե 20 տարում Չինաստանի ՀՆԱ-ն աճի 8%-ով:
Թերթ.am
0 Response to 'Չինական խանութները նմանվում են թանգարանների'
Publicar un comentario